10 lipca br. trzeba będzie ponownie skrócić czas pracy niepełnosprawnym

Tak zadecydował Trybunał Konstytucyjny, który w wyroku z 13 czerwca 2013 r. (K 17/11, Dz. U. z 2013 r., poz. 791) za niezgodne z Konstytucją uznał podniesienie norm czasu pracy pracowników niepełnosprawnych do 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo oraz możliwość jedynie wyjątkowego ich obniżenia pracownikom zaliczonym do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności do 7 godzin dziennie i 35 godzin tygodniowo, na podstawie zaświadczenia lekarskiego o celowości stosowania skróconej normy czasu pracy (art. 15 ust. 2 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, Dz. U. z 2011 r., Nr 127, poz. 721 ze zm.). Trybunał podkreślił, iż podwyższając normy czasu pra. cy niepełnosprawnych ustawodawca pozostawił kwestię ich obniżenia uznaniowej decyzji lekarza, a równocześnie nie przewidział od niej żadnej drogi odwoławczej. W związku z niniejszym wyrokiem TK przywołany art. 15 ust. 2 utraci 10 lipca 2014 r. moc obowiązującą.

Do 30 czerwca 2014 r. przedłużono pomoc dla pracodawców zatrudniających pracowników młodocianych

Tak stanowi rozporządzenie MPiPS z 19 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie refundowania ze środków Funduszu Pracy wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom (Dz. U. z 2013 r., poz. 1671), które obowiązuje od 31 grudnia 2013 r. Przedłuża ono czas pomocy (tj. refundowania pracodawcom ze środków Funduszu Pracy wynagrodzeń wypłacanych pracownikom młodocianym oraz składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanych wynagrodzeń) z 31 grudnia 2013 r. do 30 czerwca 2014 r.

1 maja 2014 r. wejdzie w życie ustawa o cudzoziemcach

Chodzi o ustawę z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2013 r., poz. 1650), która określać będzie zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego oraz tryb postępowania oraz organy właściwe w tych sprawach.

1 kwietnia br. zmieniło się odszkodowanie za wypadek lub chorobę zawodową

Stało się to na mocy obwieszczenia MPiPS z 26 lutego 2014 r. w sprawie wysokości kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej (Mon. Pol. z 2014 r., poz. 187). W okresie od 1 kwietnia 2014 r. do 31 marca 2015 r. kwoty jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej wynoszą:

· 730 zł za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu,

· 12.775 zł z tytułu orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji ubezpieczonego,

· 65.701 zł, gdy do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest małżonek lub dziecko zmarłego ubezpieczonego lub rencisty,

· 32.851 zł, gdy do jednorazowego odszkodowania uprawniony jest członek rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty inny niż małżonek lub dziecko.

28 marca 2014 r. nastąpiły zmiany w AETR

Zmiany te zostały ratyfikowane przez Prezydenta RP i podane do wiadomości oświadczeniem rządowym z 10 grudnia 2013 r. w sprawie mocy obowiązującej Zmian do Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzonej w Genewie dnia 1 lipca 1970 r., przyjętych w Genewie w dniach 27 listopada 2003 r., 16 marca 2006 r. i 20 czerwca 2010 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 409). Załącznikiem do tegoż oświadczenia rządowego jest ujednolicony tekst wskazanej wyżej umowy, uwzględniający nowelizacje wprowadzone powyższymi zmianami.

Od 4 marca 2014 r. poszerzono katalog prac dozwolonych w niedzielę i święta

Chodzi o prace zdalne (tj. polegające na świadczeniu usług z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną lub urządzeń telekomunikacyjnych w rozumieniu przepisów prawa telekomunikacyjnego), odbieranych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zgodnie z przepisami obowiązującymi odbiorcę usługi, niedziele lub święta są u niego dniami pracy. Oczywiście w zamian za pracę w niedziele lub święto pracodawca zobowiązany jest zapewnić inny dzień wolny od pracy (ustawa z 24 stycznia 2014 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy, Dz .U. z 2014 r., poz. 208).